Rehabilitacja kardiologiczna – skuteczność vs. bariery finansowe

Mimo że rehabilitacja kardiologiczna udowodniła swoją skuteczność w zmniejszaniu liczby zgonów związanych z chorobami serca oraz ponownych hospitalizacji, wyższe koszty ponoszone przez pacjentów mogą powstrzymywać ich przed uczestnictwem w tych programach – sugeruje badanie Michigan Medicine.

W amerykańskim badaniu obejmującym ponad 40 000 osób korzystających z Medicare i ubezpieczeń komercyjnych, aż 81,6% pacjentów nie musiało ponosić kosztów pierwszej sesji rehabilitacji kardiologicznej.

Ten program, nadzorowany przez specjalistów, trwa do 36 sesji i jest często zalecany pacjentom po przebytych chorobach i zabiegach sercowo-naczyniowych.

Wśród pacjentów objętych ubezpieczeniem wymagającym współfinansowania kosztów rehabilitacji, osoby z wyższymi kosztami własnymi uczęszczały na mniej sesji i miały mniejsze szanse na ukończenie więcej niż 24 sesji.

Wyniki badania opublikowano w „American Journal of Managed Care”.

– Rehabilitacja kardiologiczna to sprawdzona metoda poprawy wyników leczenia u pacjentów po niedawnych zdarzeniach sercowo-naczyniowych, a nasze wyniki pokazują, że niższe koszty własne wiążą się z większym udziałem w programie – powiedział Michael Thompson, Ph.D., współautor badania i profesor nadzwyczajny chirurgii kardiologicznej na Uniwersytecie Michigan.

– Aby rehabilitacja kardiologiczna była częściej wykorzystywana przez potrzebujących, konieczne jest wyeliminowanie bariery kosztowej – dodał.

Rehabilitacja kardiologiczna jest zalecana jako standard opieki w przypadku wielu schorzeń i procedur kardiologicznych, w tym zawału serca, operacji pomostowania tętnic wieńcowych oraz małoinwazyjnej angioplastyki wieńcowej i stentowania.

Wcześniejsze badanie Uniwersytetu Michigan wykazało, że osoby uczestniczące w rehabilitacji kardiologicznej mają mniejsze ryzyko zgonu w latach po operacji pomostowania tętnic wieńcowych, a lepsze wyniki osiągali ci, którzy uczestniczyli w większej liczbie sesji. Inne badanie wykazało, że program zmniejsza ryzyko ponownej hospitalizacji o prawie 20%.

W niniejszym badaniu koszt pierwszej sesji rehabilitacyjnej okazał się najsilniejszym predyktorem niższej frekwencji. Na każde dodatkowe 10 dolarów wydane z własnej kieszeni, pacjenci uczestniczyli średnio w 0,41 sesji mniej.

Badacze zauważają jednak, że koszt nie jest jedyną barierą udziału.

Choć większość uczestników rehabilitacji kardiologicznej nie ponosiła kosztów pierwszej sesji, osoby płacące do 25 dolarów – najniższą z możliwych opłat – miały wyższą frekwencję w przyszłych sesjach niż ci, którzy nie płacili nic.

Grupa, która nie ponosiła żadnych kosztów, mogła jednak być mniej zdrowa i częściej korzystać z innych usług zdrowotnych, co mogło skutkować wcześniejszym spełnieniem wymagań odliczeń ubezpieczeniowych przed rozpoczęciem rehabilitacji kardiologicznej.

– Koszty własne to jeden z wielu czynników wpływających na przestrzeganie zaleceń dotyczących rehabilitacji kardiologicznej. Mamy nadzieję, że nasze badania zainspirują dalsze działania oraz inicjatywy mające na celu poprawę dostępności rehabilitacji poprzez eliminację barier finansowych – powiedział Devraj Sukul, M.D., M.Sc., kardiolog z U-M Health w czasie przeprowadzania badania.

Badacze konkludują, że wyniki badania wspierają inicjatywy poprawy jakości, które ograniczają bariery związane z kosztami w dostępie do rehabilitacji kardiologicznej.

Takie działania są promowane przez program Million Hearts Cardiac Rehabilitation Change Package, będący współpracą pomiędzy Centers for Disease Control and Prevention a American Association of Cardiovascular and Pulmonary Rehabilitation.

– Systemy opieki zdrowotnej muszą poszukiwać sposobów na pokrycie kosztów rehabilitacji kardiologicznej dla osób z niedostatecznym ubezpieczeniem, co może zwiększyć udział pacjentów z mniej kompleksowymi planami zdrowotnymi i zmniejszyć nierówności w opiece kardiologicznej – powiedziała Alexandra I. Mansour, M.D., rezydentka i absolwentka U-M Medical School.

– Przyszłe reformy w polityce płatności powinny skupić się na opracowaniu modeli finansowania, które obniżą koszty ponoszone przez pacjentów przy korzystaniu z opłacalnych interwencji, takich jak rehabilitacja kardiologiczna.

Źródło: